18 Ağustos 2010 Çarşamba

Umduğum gibi tozpembe olmadı hayat - Pendik'ten mektubumuz var...

Umduğum gibi tozpembe olmadı hayat

Merhaba Ekmek ve Gül okuyucuları. Size kısaca hayatımdan bahsetmek istiyorum. Ben 27 yaşında genç bir anneyim. Hayatımda ne kadar zorluklar olsa da mutlu olmayı başardım.
İlkokuldan çıktıktan sonra babam okumama izim vermedi. ‘Kız kısmı okusa ne olur okumasa ne olur, evleneceği adam baksın’ diye düşündü. Çocukça düşünceyle 16 yaşında evlenmeye karar verdim, ama her şey düşündüğüm gibi olmadı. Evliliğin zorlukları yetmiyormuş gibi bir de ekonomik zorluklar eklenince hayat daha da çekilmez oldu...
İstanbul Pendik'ten Nurten Sönmez'in mektubu...


Umduğum gibi tozpembe olmadı hayallerim. Okumadığım için bir mesleğim olmadığından çocuk bakımı, ev temizliği gibi işlerde çalıştım.18 yaşımda anne olunca zor olan hayatım daha da zorlaştı. Kızımla beraber büyüdüm, kızımın hayatımda olması benim için en güzel şey oldu. Fikirlerimiz ve hayattan beklentilerimiz uymadığı için eşimden ayrılmak istedim, bu isteğimden dolayı birçok zorlukla karşılaştım ve halen uğraşıyorum.
Ama bu zorluklar beni hiç bir zaman yıldırmadı, aksine hayata daha sıkı sarıldım, mücadele etmekten asla vazgeçmedim, daima ayakta durmaya çalıştım. Hem kendim için hem de kızım için okumaya, yarım kalan eğitimimi tamamlamaya karar verdim.
Ben kızıma hem anne hem baba olmaya çalışıyorum. Çünkü İstanbul gibi metropol bir şehirde çok zor. İşsizliğin kol gezdiği ve düşük ücretle çalışmak zorunda olmak bir kadın için daha zor. Bence önce niçin yaşadığını bilmek lazım. Ben kızımın herkesin eşit, özgür bir dünyada yaşaması için mücadeleyi seçtim. Biz kadınlar erkek egemenliğinden kurtulup hayatın her alanında kendi özgürlüklerimizi kazanmalıyız. Dört duvara mahkûm olmaktan çıkıp haklarımızı almak için savaşmalıyız.
Nurten Sönmez
Pendik/İSTANBUL

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder